Αυτό γίνεται εφικτό θεωρώντας ότι μπορεί να διακοπεί στιγμιαία η συνεχής ροή της δραστηριότητας της επιχείρησης και να διαιρεθεί όλη η διάρκεια της ζωής της σε σχετικά σύντομες, διακριτές χρονικές περιόδους, τις Λογιστικές Χρήσεις.
Στο τέλος των Λογιστικών Χρήσεων υπολογίζονται τα κέρδη ή οι ζημιές της επιχείρησης για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Όσο συντομότερες είναι αυτές οι περίοδοι, τόσο πιο επιτακτική είναι η ανάγκη για τον λογιστή να εκτιμήσει τα ακριβή ποσά της περιόδου.
Παράδειγμα:Είναι αναγκαίο η χρονική περίοδος να απεικονίζεται στον τίτλο των Καταστάσεων Αποτελεσμάτων Χρήσης, στις Καταστάσεις μεταβολών Ιδίων Κεφαλαίων και στις Καταστάσεις Ταμειακής Ρευστότητας.
Έστω ότι ένας φόρος πρέπει να πληρώνεται στις 15 Δεκεμβρίου κάθε χρόνο.
Στο αποτέλεσμα εκμετάλλευσης που υπολογίζεται στις 31 Δεκεμβρίου το ποσό είναι γνωστό, αλλά για το αποτέλεσμα εκμετάλλευσης του προηγούμενου τριμήνου το ποσό δεν ήταν γνωστό κι έπρεπε να υπολογιστεί.
Ο προσδιορισμός "31 Δεκεμβρίου" δεν είναι αρκετός γιατί ο αναγνώστης πρέπει να γνωρίζει αν η κατάσταση καλύπτει την τελευταία εβδομάδα μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, τον τελευταίο μήνα μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου ή ολόκληρο το χρόνο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου.
