Η γενική μορφή της είναι η ακόλουθη:
Π = φ(Τπ, ΚΠ, Τυ1, Τυ3...Τuv, Τσ1...Τσν, Υ, ΔΥ, Ταπ, Α)
Δηλαδή η ζητούμενη ποσότητα ενός προϊόντος (Π), είναι συνάρτηση (φ):
- της τιμής του εν λόγω προϊόντος (Τπ)
- των καταναλωτικών προτιμήσεων (ΚΠ)
- των τιμών των διαφόρων υποκατάστατων του προϊόντων (Τυ1...Τuv)
- των τιμών των διαφόρων συμπληρωματικών προϊόντων (Τσ1...Τσν)
- τα εισοδήματα των καταναλωτών (Υ)
- της διανομής του εισοδήματος μεταξύ των καταναλωτών (ΔΥ)
- της αναμενόμενης τιμής του ζητούμενου προϊόντος σε κάποια μελλοντική περίοδο (Ταπ) και
- των προσδοκιών (αισιόδοξες/απαισιόδοξες) για την εξέλιξη των εισοδημάτων στο μέλλον (Α)
Για παράδειγμα, στην παραπάνω διατύπωση θα ήταν πολύ δύσκολο να συγκεντρωθούν στοιχεία για τις τιμές όλων των υποκατάστατων προϊόντων ή για τη διανομή του εισοδήματος των καταναλωτών.
Έτσι γίνονται εκτιμήσεις συναρτήσεων ζήτησης με βάση ορισμένες απλοποιήσεις.
Δηλαδή συνήθως χρησιμοποιείται η συνάρτηση:
όπου α και β δύο παράμετροι που μπορούν να εκτιμηθούν οικονομετρικά με ανάλυση παλινδρόμησης.
Παράδειγμα:
Αν α = 200.000 και β = 300 η εξίσωση θα έχει τη μορφή:
Π = 200.000 - 300Τ
κι αν η τιμή ισούται με 50€, τότε:
Π = 200.000 - (300 * 50) = 185.000