Οι προβλέψεις συναντώνται πιο συχνά στους ισολογισμούς των χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων και θεωρούνται περιουσιακό στοιχείο υψηλού κινδύνου, διότι γίνεται η υπόθεση ότι τα υποκείμενα κεφάλαια θα χρησιμοποιηθούν κάποια στιγμή στο μέλλον.
Παράδειγμα:Προβλέψεις για υποχρεώσεις και χρεώσεις δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν για την προσαρμογή της αξίας των στοιχείων του Ενεργητικού.
Μια τράπεζα θα δεσμεύσει μερικά επιπλέον κεφάλαια για ασφάλεια ως προβλέψεις για επισφαλή δάνεια.
Στη χρηματοοικονομική λογιστική, οι προβλέψεις αντιμετωπίζονται διαφορετικά ανάλογα με τα πρότυπα που ακολουθούνται:
Στις αμερικάνικες GAAP, οι προβλέψεις αντιμετωπίζονται ως έξοδο, ενώ στα ΔΛΠ θεωρούνται υποχρέωση.